Resim Sanatının İdeal Süreci

İnsan türü doğduğundan itibaren konuşmak, yürümek gibi tüm yaşamsal işlevlerini taklit yoluyla öğrenir. İnsan beyninin resme ilgisi de önce gördüğünü taklit ederek başlamıştır. Sonra korku, sevinç inanç gibi soyut duygularını renkler ve şekillerle sembolleştirmiş ya da tasvir ederek görsel hale getirmiştir. Resmin natürel ve soyut haldeki yapısı çok az farklarla günümüzde de geçerlidir. Natürel resim dış verilerin içeriye yansımasından oluşan imgelerin yansımasıdır. Soyut resim ise duygusal, psikolojik iç verilerin dışa yansımasıdır.

İşte bu doğal süreci temsil için hazırladığımız bu konsept de natürel aşamayı temsil eden resimlerle, modern soyut aşamayı temsil eden resimler bir araya getirilmiştir. Natürel resimler için beyaz zemin, soyut resimler için de siyah zemin tasarlanmıştır. Beyaz zemin dış dünyayı temsil eder. Siyah zemin ise beynin biyolojik yapısını ve iç dünyasını temsil eder. Çünkü insan beyni dışarıya kapalı zifiri karanlık bir bölgededir. Hiçbir şeyi görmez duymaz işitmez, tatmaz. Bu algıların hepsi duyu organlarının dış dünyadan gelen verileri elektriksel kodlara dönüştürüp ilgili merkezlere gönderdiği sinyallerdir. Beyin,  bu sinyalleri, bizim gördüğümüzü, işittiğimizi, kokladığımızı zannetmemizi sağlayan algılara dönüştürür. Dolayısıyla ister natürel, ister soyut görsel olsun, beyin, her ikisini de bellekteki form, biçim ve renklerin kodlarını kullanarak dışsal ifadeler oluşturur.

Bu bağlamda insan zihninde gelişen resim sanatı, natürel resimle başlayan ve modern, soyut resme doğru çıkan merdiven basamaklarına benzer. Sanatçı istediği basamakta durup sanatına oradan devam edebilir. Ancak sanatsal süreç, sanatçıdan üst basamaklara çıkıp eserine kendinden bir şeyler katmasını bekler. Ekoller oluşturmuş duayen sanatçıların geçmişine baktığınızda hemen hepsinin bu basamakları çıktığını görürsünüz. Çünkü sanatın ideali ve güzelliği budur.

MUSTAFA GÜNEN