Dostlar Seni Unutamaz

                25 Mart Aşık Veysel’i anma günü dolayısıyla…

Veysel Şatıroğlu veya ”Aşık Veysel” 25 Ekim 1894’de Sivas’ın Şarkışla ilçesinde Sivrialan köyünde doğdu. 21 Mart 1973’de ahirete intikal etti..

Kendi Ağzından:

Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dikmişti.Onu giyerek beni çok seven Muhsin’e kadına göstermeğe gitmiştim.Beni sevdi.O gün çamurlu bir gündü, eve dönerken ayağım kayarak düştüm.Bir daha kalkamadım.Çiçeğe yakalanmıştım…Çiçek zorlu geldi.Sol gözüme çiçek beyi çıktı. Sağ gözüme de, solun zorundan olacak perde indi.O gün bugündür dünya başıma zindan…

Dünyası başına zindan olan  ey yüce kişi; zindan olan dünyan ile taa bu günümüzü ve de bilmem ne kadar zamanı aydınlatacağını biliyor muydun acaba… sana bu mahrumiyetten sonra verilen görevi….

Babam Aşık Veysel’i çok severdi. Bir gün bir kaseti ve ”Dostlar beni hatırlasın” adlı kitabını alıp gelmişti…Şiirlerinden az bir şeyler anlasam da, kasetinden pek anlamadığımı söyleyebilirim…Gerçek eserlerle karşılaştığımı çok sonraları anlayacakmışım meğer….

Aşık Veysel’i; aşk, dert, gurbet, tabiat, tasavvuf -din- inanç söyletir…

Şiirlerinden bir dörtlük:

              Senden aldım bu feryadı

              Bu imiş dünyanın tadı

              Anılmazdı Veysel adı

              O sana aşık olmasa

Aşık’ın feryadı neye idi, kime idi, aşık olduğu kimdi yoksa hayali bir şey miydi? İşte bu noktaların doğru tahlili sonucu ona verilmesi gereken önem ve değeri verebiliriz…..

Halk ozanları arasında ki’ Aşık” lar ”Hak Aşığı” dırlar….Mecazi aşkları, o aşamaları, belki de hiç yaşamadan, ilkokuldan değil de direkt yükseğinden başlar gibi adeta atlamışlar ve Hakiki Aşk olan ”Allah Aşkın”a (sevgisine) mazhar olmuşlar…

İşte Aşık Veysel’de, o aşkla, görenlerin zor yapacağı hatta belki de çoğu kişinin yapamayacağı eserleri ”gözü kapalı” yapmıştır.

Aşık, zindan olan dünyasında  müthiş bir aydınlık bulmuş,  görünen dünyaya kapanan gözlerden sonra, ”Gönül Gözü” açılmış, artık gönül gözü ve ”önüne geçilemeyen bir istekle” yazıp – çalıp – söylemiş; bir ”Allah Aşığı” olmuş..

          Hey koca Veysel; zamanının çok ötesinde yaşamış, ruhu zamanına sığmamış dolmuş- taşmış, ”uzun ince yoluna”  insanlığı da sürüklemiş, insanlığa hala daha anlaşılmayı bekleyen sesler- sözler bırakmış koca ozan; Allah Rahmet eylesin….

dostlar seni unutmadı unutamaz…

 Aşıktan bir şiirle bitirelim.

SENLİK BENLİK NEDİR BIRAK

Allah birdir Peygamber Hak

Rabbü’l-âlemin’dir mutlak

Senlik benlik nedir bırak

Söyleyim geldi sırası

Kürt’ü Türk’ü ne Çerkez’i

Hep Âdem’in oğlu kızı

Beraberce şehit gazi

Yanlış var mı ve neresi

Kur’an’a bak İncil’e bak

Dört kitabın dördü de Hak

Hakir görüp ırk ayırmak

Hakikatte yüz karası

Bin bir ismin birinden tut

Senlik benlik nedir sil at

Tuttuğun yola doğru git

Yoldan çıkıp olma asi

Yezit nedir ne Kızılbaş

Değil miyiz hep bir kardaş

Bizi yakar bizim ataş

Söndürmektir tek çaresi

Kişi ne çeker dilinden

Hem belinden hem elinden

Hayır ve şer emelinden

Hakikat bunun burası

Bu âlemi yaratan bir

Odur külli şeye kadir

Alevî Sünnilik nedir

Menfaattir varvarası

Cümle canlı hep topraktan

Var olmuştur emir Hak’tan

Aşık Veysel

Nur içinde yat…

Mustafa Uysal