Sahici Olmak

Van’da Bahçesaray’a giderken bu fotoğrafı çekmiştim. Pırıl pırıl bir su, kana kana içtim. Sonra onların yaşamını izledim. O kadar sahiciydi ki.

 Küçük bir sürü o dik kayanın önüne geldi. O kayanın içi mağara, çok serin bir mağara. Kadınlar küleklerini alıp koyun sürüsünün önüne çıktılar. Çobanlar koyunları sıraya dizip yürüttü. Onlar önlerine gelen koyunların sütünü sağdılar külekler doldu. Sonra kayanın içindeki mağaraya götürüp kazana doldurdular. Sütün memeden çıkan sıcaklığı ile  peynir mayaladılar. Gördüklerim o kadar sahiciydi ki. Yaşamın içinden gelen sahici davranışlar. Nasıl etkilemez insanı, nasıl işlemez. İşte onların bu sahici haliyle toplumda siyasette yer edinen insanların sahiciliğini düşündüm.

Ferhat İle Şirin Öyküsünden Sonra Kemaliye Taş Yolu

Kimler yer ediniyor daha çok insana ulaşıyor/etkiliyor. Anlattıkları sahici olan insanlar daha çok izleniyor daha çok tanınıyor daha çok güveniliyor. Eğer siyasetçiyse sözleriyle daha çok puan topluyor. Sahici olmayan sadece cevap olsun diye orjinallik olsun diye söylediklerine insanlar inanmıyor. İnsanların içine işlemiyor o sözler/davranışlar. Yapay sözleriyle etrafı genişlemiyor taraftarının içine işlemiyor. Toplum artık sahici yürekten gelen  sahici sözlere inanıyor. Sadece politikada değil her alanda sahici olmayan davranışlara ve sözlere insanlar inanmıyor. Baş sallayıp alkış tufanı yaratılsa da sahici olmayan sözler izleyenlerin/dinleyenlerin yüreğine yapışmıyor. Sahici olmak için dürüstlük olgusunu önde tutmak inandırmak gerek. Yaşar Kemal  iki kavramı sıkça dillendirirdi. Birisi dürüstlük diğeri vicdan…Bu iki kavram sahiciliğin var olmasını sağlarlar. Avam dinlerken sahici kabul etmesi için bu iki kavramı kantarından geçirir/ sözleri davranışları. Sahicilik inandırmanın en önemli temelidir. Yaşamın içinde bu kavram hep insanı denetler. Sınıfı geçen kalıcı olur. İyi dilekler…

Lütfi Özgünaydın