Tebessümüyle

Gündüz herhangi bir vakitte;
En küçük tebessümünde dahi,
Mavimsi gökyüzünde;
Güneş henüz doğmamışsa bile,
Doğmalı O’nun bir tebessümüyle.

Gökyüzünde, iç karartıcı;
Bulutlar gezinmekteyse,
Çakmakta ise şimşekler de,
Yıldırımlar da düşmekteyse,
Durmalılar O’nun bir tebessümüyle.

Geceleri;
Ay, yıldızlarla birlikte,
Henüz yok ise gökyüzünde,
Doğmalılar akabinde;
O’nun bir tebessümü ile.

Yeryüzünde ise;
Ren renk ve türlü türlü çiçekler de
Mis mis kokan kokularıyla birlikte
Toprakta tohum halinde olsalar bile
Açmalılar O’nun bir tebessümüyle.

Ve benim gönlüme;
Yepyeni bir aşk serpe serpe,
Her zerremi zapt ede zapt ede,
Çıkartmalı beni sevgisiyle;
Yaşam sevincinin zirvesine.

Ve daha çok sarılmalıyım hayata;
O’nun tebessümleriyle.
İhtiyacım var böyle bir sevgiye
Ve bu sevgiyi taşıyan sevgiliye,
İkinci bir baharı yaşama hayalim böyle.
Ki buna olanaksız bir hayal denilse de.
İzzettin Özgibar
Ocak 2016 İstanbul