Mahallede Komşuluk

Anımsarım bazı bazı;
Çocukluk anılarımı,
Bizim mahalleyi ve mahallelileri;
Sokaklarda meyveci, sebzeci ve eskici,
Derme çatma tahtadan yapılma tablalı
Veya iki tekerli ahşap arabalı ve eşekli
Satıcılar bağıra bağıra gezinirlerdi.
Ahşap ve tek pencereli
Ve çatısına çinko çekili
Umumiyetle bir odalı
Ve kireç badanalı
Toprak evlerin etrafındaki
Ufacık bahçeciklerinde
Misler gibi kokardı ki çekici
Türlü türlü, renkli çiçekleri.
Hanelerin avlularında;
Uydurma bir pines yapılır,
Tavuk ve horoz beslenirdi.
Ve evin ihtiyaç hali
Gözetilerek maydanoz gibi
Şeyleri de ekerlerdi.
Çamaşır yıkama, ütüleme,
Dikiş, yama, yemek pişirme
Ve saire ev işleri bittiğinde
Hanelerinin önlerinde;
Hanımlar bir araya gelip,
Taburelerde oturup,
Ya radyo dinlerlerdi,
Ya sohbet ederlerdi
Ve geçmişi yad ederlerdi,
Sık sık da geçim dertlerini
Dile getirirlerdi!
Oynayan çocukları da izler
Ve çocuklarının büyüdüklerinde
Büyük kişiler olabilmesini
Dua ederek de dilerlerdi.
Çevrede çocuk parkı;
Olmadığından dolayı,
Çocuklar ya avlularında;
Ya da sokaklarında koşar
Ve çeşit çeşit oyunları
Kaynaşa kaynaşa oynarlardı.
Öğrenci olan çocuklar ise
Okul tatillerinde bir işyerine
Bir zanaatı öğrensin diye
Çırak olarak verilirdi!
Ailenin geçimini;
Sağlayan büyükleri de
Çalışıyor ise işine
İşi yoksa iş aramaya giderdi.
***
Anımsarım bazı bazı;
Çocukluk anılarımı
Ve bizim mahalledeki;
Komşuluk ilişkilerini,
O ilişkilerdeki güzellikleri!
Unutulmaz hele de;
Komşuların yüzlerindeki
Gülümsemeli samimiyetleri!
Olmazdı bencillikleri;
Pintilikleri ve nankörlükleri
Ve birbirlerine kötülükleri!
Vefakarlardı sanki
Hepsinin de kalpleri.
Arayıp sorarlardı birbirlerini,
Kendi evlerine giderlermiş gibi
Çekincesizce misafirlik ederlerdi.
Bugün ona olan, yarın bana olabilir;
Denilerek ve gözeterek birbirlerini,
Komşuda hissedilince bir şey eksikliği,
Bizde var denilerek hemen verilirdi.
Canı gönülden paylaşırlardı her şeyi;
İyi, kötü, tatlı ve de acı günleri.
Kardeşçesine dostluk ilişkileri hakimdi.
Yardımlaşılırdı köylerdeki imece gibi!
Genellikle insanlar fakirdi
Ama komşulukları zengindi
Ve şöyle ya da böyle
Tüterdi hanelerin bacaları.
Sımsıcaktı kucaklaşmaları
Ve içten sevgiler yaşanırdı.
Oysa zamanımızda ise;
Nerde öyle ilişkiler,
Öyle mahalleler ve mahalleliler!
Ki şimdilerde hiçbir mahallede;
Kimse tanımıyor bitişiğindeki
Komşularını bile.
O insancıl ilişkiler ise;
Öldürülmüş ve gömülmüş,
Yatıyor çok derin bir kabirde,
Katilleri ise;
Keyif çatmakta zevk sefa içinde;
Emperyalist kapitalizmleriyle!
İzzettin Özgibar
Ekim 2015 İstanbul