Balat’ta Oturuyorum

Zamanla ilgili sorunlarım var kardeşim belki, tembellik çoktandır sana yazmak istiyordum.
Arada Nevzat’la kültür merkezinde görüşüp seni çekiştiriyoruz ve çok özlüyoruz .

Buralarda hayat dersen zaten her şeyi biliyorsun.
Hani derler ya her şey seni bana hatırlatıyor, tam öyle bir gün yaşadım…
Yoğurtçu parkına, gittim uzun zaman gitmemiştim.
Park çok kalabalık yürümeye başladım, bir ara durdum.
Ayağıma tenis topu geldi peşinden de sevimli köpek.
Topun peşinde topu elime aldım, başladı havlamaya.
Bir ses selam döndüm sese, uzak bir şehirde çekim sırasında tanıştığım arkadaş (anladın sen onu) .
Oturduk güzel bir sohbet konuşmanın sonunda seni sordu.
Yutkunamadım, konuşamadım arkadaş yüzüme baktı.
Ben de “Bizlere kızdı Trabzon’a gitti” dedim. Nasıl derim ki.
Hani hatırlarsan senin odana gelmiştik beraber.
Arkadaşım boynunda Karadeniz yazması (Keşan’ı ) vardı.
Sen de hemen memleketi sordun. Ben de “geziyoruz” diyerek konuyu değiştirdim ama tuzağa düştüm.
“Balat’tan geliyoruz” dedi arkadaş, sen de “Ben balatta oturuyorum” demiştin. “Bana gelin gezeriz” dedin. Yanımızda Nevzat ta vardı sanırım.
Arkadaş ta İstanbul’a taşınmış. Aynı mahallede oturuyoruz ve ben ilk defa görüyorum.
Bu arada ilk aşıyı da oldum..
Çok sancılı günlerde yaşasak da,
Güzel günler yaşadık .
Kardeşim seni çok özlüyorum .
Işıklar içinde ol ..
Fotoğraf : Nevzat Yılmaz .
Yıl : 2013 : Ulusal Kanal
“Kesin biz kafaya bir şeye takmışız ondan”