Günün Masalları: 25 Haziran; Bir Mıh Bir Nal Kurtarır

Bir zamanlar komşu iki tüccar, birlikte yakın şehirlerden birindeki bir panayıra gittiler. Mallarını satıp yeni siparişler aldılar. Eve dönmeye hazırlanırken biri ötekine dedi ki: “Yola çıkmadan atlarımızı bir nalbanta götürüp bakım yaptıralım.” 

İkinci tüccar önce kabul etti atının nallarını kontrol ettirmeyi ama nalbantta sıra bekleyenleri görünce vazgeçti beklemekten. Tam yola çıkacakken, nalbantın uşağı dedi ki: “Bey, atın sol arka ayağındaki nalın bir mıhı eksik. Bekleyin de çakalım.” Tüccar, “O da ne?” diye sordu. “Mıh, yani çivi,” dedi uşak, “yola çıkmadan çivileri kontrol etsek, eksikler tamamlansa iyi olur.” Tüccar omuz silkti: “Adam sen de, bir çivinin ya da senin deyişinle bir mıhın eksiğinden ne olur?” Uşak büyük bir ciddiyetle, “Bir mıh bir nal kurtarır,” dedi. Tüccar, “Hiç vaktim yok,” dedi. “Vakit nakittir. Mıhın nal kurtardığına da inanmam.” Ve atını sürüp gitti. 

İkinci tüccar nalbantta sırasını beklerken, ilk tüccar yolu yarıladı. Yolunun üstündeki bir hana girip soluklanmak istedi… Hancıya, “Ata su ve yem verin,” dedi, “bana da yiyecek bir şeyler getirin.” Hancı biraz sonra, “Bey, atın sol arka ayağındaki nal düşmüş,” dedi. “Nalbanta götürüp bir nal çaktırayım mı?” Tüccar, “İstemez,” dedi. “Şunun şurasında sekiz saatlik yolum var. At üç nalla idare eder.” Ve yemeğini yer yemez çalakam çıktı yola. Biraz sonra at topallamaya başladı. Tüccar umursamadı. Ama birden at sendeledi ve yuvarlandı. Atın altında kalmaktan son anda kurtulan tüccar, atı muayene edince ayağının kırıldığını gördü. Atı çaresiz orada bıraktı. Ve yaya olarak yola koyuldu. Karanlıkta biraz sonra önüne haydutlar çıkıverdi. Haydutlar tam tüccarın gırtlağına bıçağı dayadığı sıra uşağıyla komşusu tüccar yetişti… 

O günden sonra da iki tüccar arkadaşlıklarını sürdürdüler. Ama haydutların elinden son anda kurtulan tüccar, en küçük eksikliğin bile önemine inandı. “Bir mıh bir nal kurtarır, bir nal bir at kurtarır, bir at bir can kurtarır,” sözünü de dilinden düşürmedi.