Günün Masalı: 28 Haziran; İtfaiyeci Köpek

Ben bilirim, ben bilirim. Ben itfaiyecileri bilirim. Yangınları söndürürler, yanan evlerin içinde kalanları kurtarırlar. Hiişt terlikçiğin sol teki, orada kibritle mi oynuyorsun bakayım? Çocuklar kibritle oynamaz, bilmiyor musun? Her yıl bir sürü çocuk bu yüzden yanıyor, yaralanıyor, evsiz kalıyor. Benim yaramaz terlikçiğim oynama dedim kibritle… Bak sana bir öykü anlatayım. Öykünün hangi ülkede geçtiğini bilemiyorum çünkü öyküyü çeviren amca unutmuş yazmayı. Hangi amca mı, Taylan‘ın dedesi Adnan amca.

Öyküye göre itfaiyeciler bazı ülkelerde, yanan evlerde kalan çocukları kurtarmak için eğitilmiş köpeklerle çalışırmış. Bu itfaiyeci köpeklerden Bob adlı biri tam 12 çocuk kurtarmış.

Çocuklar yanan evlerde kaldıklarında korkudan bir köşeye sinip seslerini çıkaramazlar, dumandan da onları kimse görmez. Köpekler bu durumlarda çok yararlıdır. İşte böyle yanan bir evde iki yaşında bir kız kalmış. Annesi evin önünde ağlıyormuş. İtfaiyeciler evden içeri göndermişler Bob‘u. Köpek biraz sonra kızcağızı gömleğinden yakalayıp dışarı çıkarmış. Herkes çok sevinmiş. Bob küçük kızı annesine bırakır bırakmaz yine dalmış eve. Ve dişleriyle taşıdığı bir oyuncak bebekle çıkmış dışarı. Herkes gülmüş.

Ben bu öyküye hiç gülmedim terlikçiğim. Bob oyuncak bebeği sahici çocuk sandığından çıkarmamıştır ki. O kızın bebeği diye çıkarmıştır. Arayıp ağlamasın diye… Belki de Bob kızı bulduğunda kızcağız bebeğine sarılmış oturuyordu…

Köpekleri, kedileri daha doğrusu hayvanları duygusuz, budala sayanlar yanılır terlikçiğim… Ben terliklerin de duygusuz olmadığını bilirim. Hadi güzelim, iyi uykular.