Günün Masalı: 17 Aralık; Bir Öküz Derisi Kadar Yer

İstanbul Boğazı‘nın Rumeli yakasındaki Rumelihisarı‘nın yapılışının ilginç bir öyküsü vardır. Bakın nasıl? 

Bizans döneminde, Rumelihisarı‘ndaki tepelerden birinde bir kilise vardı. Kilisenin papazı gizlice müslüman olmuş, kendisi gibi müslüman olan 300 dervişin başına geçmişti. Fatih Sultan Mehmet‘in padişah olduğunu öğrenince, ona: 

–İstanbul’u alacak olan ulu emir sensin. Anadoluhisarı’nın karşısına bir kale yaptırıp Boğaz’ı iki yandan kesersen burada kıtlık olacaktır. Bundan sonra sayısız askerinle bu ülkeyi ele geçirebilirsin, diye bir mektup yazdı. 

Mektubu alan Fatih, hemen harekete geçti. Avlanmak bahanesiyle Terkoz yöresine geldi. Terkoz kalesi beyine armağanlar verip Bizans İmparatoru’na da avlarından gönderdi. Aralarında iyi ilişkiler kurulunca, Rumelihisarı‘nın bulunduğu yerde bir av köşkü ve saray çiftliği yaptırmak için toprak istedi. Bir öküz derisinden çok tutmaması koşuluyla izin çıktı. 

Fatih, öküz derisini ince ince kestirip bir şerit haline getirdi. Bununla çevrelediği alana Edirne‘den getirttiği ustalarla Rumelihisarı‘nı yaptırmaya koyuldu. 

Padişah hiçbir masraftan kaçınılmamasını buyurdu. Yapının yerinde çalışan paşalarla padişah, ara sıra iri taşları yüklenerek duvarların yapımı için sırtında taş çeken işçilerin arasına katılıyordu. Duvarlar İstanbul surlarından hem daha sağlam oluyor, hem daha kalın yapılıyordu. Böylece Boğaziçi‘nde görülmemiş büyüklük ve yükseklikte bir kale ortaya çıkmaya başlamıştı. 

Bu durum Bizanslıları tedirgin etmekte gecikmedi. Kral Konstantin elçilerini göndererek padişahtan yapımı durdurmasını istedi. Konstantin gönderdiği mektupta aralarındaki anlaşmaya göre, Türklerin bir öküz derisi kadar yerle yetinmeleri gerektiğini, padişahın hileyle ele geçirdiği toprakları üstündeki yapılarla birlikte kendisine geri vermesini istediğini belirtiyordu. 

Padişah, Konstantin‘in mektubunu okuduktan sonra elçilere dönüp şunu söyledi: 

–İmparatorunuza söyleyin hile, düzen bize yakışmaz. Biz ne dediysek onu yaptık. Anlaşmamızda ne yazıyorsa onu uyguladık. 

Yapım yerinde bulunan herkes sus pus olmuştu. Fatih‘in dediklerini elçiler kadar kendi paşaları da şaşkınlıkla dinliyor, padişahın bu işin içinden nasıl çıkacağını merakla izliyorlardı. Bizans elçisi padişahın önünde diz çökerek: 

–Yüce sultanım, size bir sorum var, dedi. Bu koskoca kalenin bir öküz derisi kadar yerin dışına taşmadığını mı söylemek istiyorsunuz? 

–Evet! 

–O zaman Bizans’la yaptığınız anlaşmaya göre bunu kanıtlamanız gerekir. 

Padişah gülümseyerek cebinden kocaman bir deri yumağı çıkardı. Elinde tuttuğu bu sırım yumağını havaya kaldırdı. 

Gördüğünüz gibi, bu bir sırım yumağıdır, dedi. Bir öküz derisinden ince ince kesilerek metrelerce sırım elde edilmiştir. Şimdi bu sırımın ucunu kalenin bir başından tutup öteki başına kadar dolandıracağız. Bir santimlik bir artma bile olursa anlaşmayı çiğnediğimi kabule hazırım. 

Padişah bunu söyledikten sonra sırım yumağını işçilere uzattı. İşçiler kale duvarları boyunca sırım yumağını açarak gerdiler. Sırım bütün kaleyi çepeçevre çevirerek bir ucu Öteki ucuyla birleşti. 

Fatih böylece aklını kullanarak Bizans topraklarında önemli bir yer elde ettikten sonra İstanbul’u alma hazırlıklarına hız verdi. Hisarın bitiminden sonra bir yıla kalmadan İstanbul’u kuşatıp 29 Mayıs 1453‘te kente girdi.